25 November 2009

too much.

i can't really understand why...lahat ng tao, mga assuming. badtrip... joke!
nalilito lng ako, kaxe they're pushing me... anong magagawa ko? kung talagang hanggang dun lang yun.
masaya ako, masaya siya...masaya kami pag magkasama kami.
nahuhuli niya ung kiliting hinahanap ko...
anong deal don?
pasensya na kung ganito ako...nababadtrip lng ako sa sarili ko.
kaxe npaka manhid ko.

" kaya lang may mga taong nagiging manhid, kasi ayaw niyo silang diretsyahin "

- Bob Ong

tama si Bob Ong, magsabi na kase kau ng straight to the point.
manhid ba talaga ako? sometimes, i really think of that.
parang nanjan na ung pabor sakin, papahirapan ku pa rin sarili ko....ending: nahihirapan at nasasaktan din siya.
napakasama ko naman non.
sorry...kasi di ako masiyadong aware of the possibilities and events at kung anu-ano pa, na pwedeng mangyare...friendship, mahirap mawala yun...
isip! isip! isip!
anu gagawin ko?
para lang yang ganito:
hindi mo mapipilit lumabas ang buwan kung nanjan si araw.

kung sa tingin niyo...(well, pati ako ganun tingin ko) walang koneksyon yan sa sinasabi ko ngayon, well mali kayo don.
hindi ko kayang pilitin ang mga bagay na mahirap, masakit, at matindi ang pagmomove-on.
trauma to siyempre...makapaghihintay ang damdamin ko.
yan ang dahilan kung baket single pa din ako...
kung minsan, pumasok sa isip ko na kaya ko na siyang mahalin....at deserving ako para mahalin niya..
dun niyo ko i pair-up sa kanya, dun ko masasabi na puwede na kami, at nakapagmove-on na ako.

MANHID.

No comments:

Post a Comment